Polska bliżej wygrania „VAT-marży”

Komisja Europejska nie zgadza się z przyjętą przez osiem państw wykładnią art. 306-310 dyrektywy 2006/112, zgodnie z którą szczególna procedura VAT dotycząca marż biur podróży znajduje zastosowanie niezależnie od tego, czy klient jest rzeczywiście podróżnym, czy też nie.
Kraje te, w tym Polska, umożliwiają rozliczanie na zasadzie procedury marży także biurom podróży odkupującymi, od siebie usługi z zamiarem ich dalszego odsprzedania. Tymczasem Komisja Europejska stoi na stanowisku, że zgodnie z obowiązującym prawem procedura może być stosowana tylko w wypadku, gdy klient jest podróżnym. Komisja Europejska wniosła skargi przeciwko Polsce i siedmiu innym krajom Unii pomiędzy 20 kwietnia a 1 września 2011 r. W dniu 6 marca 2013 r. odbyła się połączona rozprawa, w czasie której swoje stanowisko przedstawiła również Eleanor Sharpston, rzecznik generalny ETS. Jej opinia okazała się zgodna ze stanowiskiem obrony Polski i 7 pozostałych krajów. Zdaniem Sharpston, istota sporu dotyczy stosowania pojęć „podróżny” i „klient” oraz ich definicji. – Moim zdaniem pojęcie to [podróżny] można interpretować w ten sposób, że obejmuje ono także innych klientów, oprócz osób fizycznych faktycznie korzystających z usług turystycznych lub wycieczek nabytych od biura podróży (lub, jak sugeruje Komisja, oprócz podmiotów, które kupują na rzecz tych osób) oraz inne biura podróży, które dokonują dalszej sprzedaży tych usług – uzasadnia Sharpston.
W podsumowaniu rzecznik uznała, że trybunał powinien oddalić skargi wniesione przez komisję oraz obciążyć ją kosztami postępowania poniesionymi przez pozwane państwa członkowskie. Sharpston zwróciła także uwagę, że „byłoby mniej miejsca na różnice zdań, gdyby język prawodawstwa unijnego był bardziej spójny”. Opinia rzecznik jest dla Polski bardzo korzystna, mimo że nie jest ona wiążąca dla sędziów trybunału. Niemniej, jak pokazuje dotychczasowa praktyka, treść wyroku często pokrywa się z treścią opinii. Sharpston przypomniała także, że został już zgłoszony wniosek o rozszerzenie zakresu procedury tak, aby była ona stosowana niezależnie od rodzaju klienta (osoba fizyczna, osoba prawna, firma, inne biuro podróży, etc.). – Pozostaje ona w Radzie, gdzie, jak się zdaje, nie doszło do porozumienia – czytamy w opublikowanej opinii. Jeśli Trybunał rozstrzygnie na korzyść pozwanych państw, będzie to impuls do usankcjonowania wyroku na poziomie dyrektywy. AO