SGTiR nową marką na rynku edukacyjnym

Nowa-stara uczelnia ma nadzieję nie tylko utrzymać się na rynku, ale stać się prężnym ośrodkiem naukowym o profilu turystycznym.
Za utworzeniem SGTiR (powstałej z połączenia Wyższej Szkoły Hotelarstwa Gastronomii i Turystyki w Warszawie, Wyższej Szkoły Turystyki i Rekreacji im. M. Orłowicza w Warszawie oraz Wyższej Szkoły Turystyki i Hotelarstwa w Łodzi) stoi spółka Doceo – właściciel Akademii Vistula i zarządzający grupą uczelni Vistula. Firma, której prezesem jest pochodzący z Turcji Mehmed Orhun Eskici, pozyskuje (tj. wchłania) borykające się z problemami demograficznymi szkoły wyższe, tworząc swoisty konglomerat edukacyjny, za pomocą którego umacnia swoją pozycję na rynku.
Dla szkół działających pod szyldem SGTiR przejście pod skrzydła Vistuli to przede wszystkim redukcja kosztów, która pozwala wygenerować oszczędności chociażby poprzez prowadzenie jednego rektoratu (łódzka szkoła jest filią warszawskiej uczelni i ma oddzielny rektorat).
Z drugiej strony SGTiR może zaproponować studentom bogatszą ofertę edukacyjną, dysponuje też większymi zasobami dydaktycznymi i bibliotecznymi: – Wzrósł potencjał naukowy szkoły, mamy łatwiejszy dostęp do zasobów ludzkich każdej ze zjednoczonych uczelni, łatwiej nam też wymieniać się specjalistyczną wiedzą – wylicza pożytki z połączenia się szkół prof. Leszek Butowski, prorektor ds. nauki SGTiR.
Bogatsza oferta edukacyjna to nowe możliwości studiowania na uczelni: młodzież może teraz podjąć studia magisterskie, a w toku studiów skorzystać z szerokiej oferty tzw. przedmiotów indywidualnych (dopasowanych ściśle do zainteresowań i przyszłej ścieżki zawodowej studenta) czy staży odbywanych w biurach turystycznych i hotelach, które współpracują z Vistulą. – Dzięki współpracy z biznesem mamy możliwość dostosowania programów nauczania do potrzeb przyszłych pracodawców, a więc tworzenia kadr odpowiadających na bieżące zapotrzebowanie rynku – mówi Arif Erkol, kanclerz Akademii Vistula.
Zmiany w funkcjonowaniu szkoły wyglądają ładnie na papierze, o tym jak jest w rzeczywistości, będzie można się przekonać, kiedy pierwsi absolwenci SGTiR opuszczą uczelniane mury. MM